Portret

“Het portret is voor Fons Roggeman het instrument bij uitstek om dieper te peilen dan het oppervlak en de présence humaine in al haar boeiende aspecten beeldend vorm te geven. De kunstenaar wordt hier vooral gedreven door een sterke picturale behoefte en beschikt over een scherpe, snelle observatie. Steeds zijn de portretten gedaan in een concentratie op het wezenlijke, wel met behoud van een grote vrijheid in de uitdrukking. De diepte van de psychologische expressie steunt op een dubbel fundament: de kracht van het coloriet en de bewogenheid van het handschrift.”

Piet Boyens in monografie ‘Fons Roggeman, Eenheid van Leven en werk‘.

Fons heeft de mens ontmoet, zo intens, doorvoeld en vertederd, dat zijn figuren en portretten met een overtuigingskracht zijn geschilderd, die realiteit en droomwereld laten samen gaan.

Jan D’Haese – 1981