Het Dorp

“Bij slechts weinig kunstenaars staat het leven zo markant op hun doeken te lezen als bij Fons Roggeman.
Mensen en dingen waarmee men ‘het leven maakt’, bevolken zijn schilderijen. En de kunstenaar vertekent niet, neemt geen afstand van de dingen, maar laadt ze op met immateriële bezieling. Zo staat onder meer het dorp van zijn jeugd in zijn verbeelding gebrand.

[…]

Tegen het einde van de jaren zestig bouwt Fons Roggeman aan het dorp van zijn herinneringen. Hij schildert het uit in een indrukwekkende reeks van tien monumentale doeken : een oude slagerswinkel, het gemeentehuis en de herberg, de pastorie en het notarishuis, de kerk, het postkantoor, de fotograaf, de kruidenier en de patisserie. Zijn respect voor de ongekunstelde, dagelijkse omgeving wordt hier in picturale poëzie geschreven.”

Piet Boyens in monografie ‘Fons Roggeman, Eenheid van Leven en werk‘.